Meneer Van Dalen is 75. Hij ziet eruit als professor Emmet Brown uit Back to the Future, zijn grijze, lange haren staan rechtop op zijn hoofd. Emmet stoort zich niet aan ons, zegt hij. “Gek hoe blij je kunt zijn met alleen borstkanker, hè”, zegt de vrouw tegenover me zachtjes, zich bewust van het feit dat het lot aan de andere kant van het lichtgele gordijn zomaar anders kan zijn.
Tot nu toe deelde ik de kamer met zeventigplussers. De vorige keer dat ik hier was, zat Emmet tegenover me. Hij zijn toen ook weinig. Ik weet dat hij meneer Van Dalen heet omdat de verpleegkundigen bij elk nieuw zakje vloeistof dat ze aan de infuuskapstok hangen checken of het middel wel echt voor diegene bestemd is wiens naam en geboortedatum op het etiketje staan. Zo gaat dat op de afdeling oncologie. In ‘mijn’ ziekenhuis hebben ze vijf kamers ingericht voor dagbehandeling, met op elke kamer drie luxe stoelen en een bed. Het is mijn geluksdag: ik mag vandaag in de stoel bij het raam.
“Ik ben trouwens Machteld”, zegt mijn overbuurvrouw vrolijk. “Aangenaam”. Aangenaam? Het is attent dat ze zich voorstelt, maar er zijn aangenamere omstandigheden om iemand te leren kennen. Bij een concert, op Tinder of tijdens de saaie verjaardag van je oudoom desnoods. Maar niet tijdens je wekelijkse uitje naar de chemobar. Machteld is een paar jaar ouder dan ik, heeft geen kinderen, maar wel een vriend en werkt in een slagerij. “O meid, wat toevallig, dit is ook mijn derde ronde. Wat voor kanker heb jij?” “Eeeh…”, stamel ik, overvallen door zoveel vragen in één zin. Nog voor ik kan antwoorden, ratelt Machteld verder. “Ik dacht dat het mijn hart was. Steeds als ik opstond werd ik draaierig in mijn hoofd. Eerst trok de duizeligheid nog weg, maar later niet meer. Moet je je voorstellen, alles draaide, ook wanneer ik gewoon op de bank zat. Dus ik naar de spoedeisende hulp. Nou, daar zagen ze dus een tumor bij mijn zwezerik.”
Zwezerik? Is dat niets iets wat je voorgeschoteld krijgt in een sterrenrestaurant? Ongemerkt tik ik het woord in op Google Search. Machteld is sneller dan de zoekmachine. “Voor als je het niet kent: dat is een onderdeel is van je lymfesysteem. Het zit tussen je borstbeen en luchtpijp in, in de buurt van je hart, en speelt een belangrijke rol bij je afweer. Normaal gesproken verdwijnt dit orgaan na je puberteit, maar bij mij was dit dus niet zo. En nu heb ik daar dus kanker. Nou meid, ik verkoop het liever hoor. De zwezerik dan. Zonder kanker natuurlijk.”
