Thijmen.

Het begon met een onschuldig berichtje op LinkedIn een jaar geleden. Hoewel, zo onschuldig was het nou ook weer niet. Tussen de regels door ontpopte zich het begin van wat met terugwerkende kracht een grensverleggende relatie zou worden. Knipogende smileys wakkerden eerst mijn nieuwsgierigheid aan en later het verlangen naar de persoon die schuilging achter dit profiel.

Bij die eerste ontmoeting wist ik dat hij en ik vroeg of laat samen in bed zouden belanden. Ik vond deze man meer dan gewoon leuk, en hij mij. We wisten allebei dat hij me inhuurde om elkaar langer en vaker te kunnen zien. “Kun je dinsdagavond?” Hij keek me verwachtingsvol aan. Over een week zou hij met zijn gezin vertrekken naar de Algarve en ik naar de camping. “Ik denk dat het verstandig is als we de teksten nog even doornemen voordat ik op vakantie ga.” Ik knikte. “Dat denk ik ook, meneer Halsema.”

Ik knipoogde naar de man in zijn roestbruine T-shirt en net iets te strakke spijkerbroek tegenover me. Het viel me op hoe gespierd hij was. Thijmen boog zich over het bureau en kwam daarbij net iets te dichtbij. “Mooi, dat is dan geregeld”, zei hij glimlachend. “Tot dinsdag, mevrouw Van der Steen.”